به مناسبت هفته تربیت‌بدنی و روز ملی کوهنوردی؛

 

 

 به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان؛ به مناسبت هفته تربیت‌بدنی و روز ملی کوهنوردی، با عباس سرباز، کارشناس رادیولوژی بیمارستان حضرت علی بن ابیطالب (ع) و مربی رسمی فدراسیون کوهنوردی، گفت‌وگوی صمیمی‌ای داشتیم. او از بیش از یک دهه تجربه‌اش در این ورزش پرچالش و عشق به طبیعت سخن گفت، همچنین درباره دشواری‌های صعود و ضرورت انجام این فعالیت گروهی نکاتی را مطرح کرد.

 

 

عباس سرباز هستم. کارشناس رادیولوژی و مربی رسمی فدراسیون کوهنوردی و در حال حاضر در مرکز علی بن ابیطالب(ع) مشغول به فعالیت هستم. 

 

 ورزش کوهنوردی را از کی آغاز کردید؟

 

من بیش از یک دهه است که ورزش کوهنوردی را به صورت حرفه‌ای آغاز کرده‌ام.

 

 بجز کوهنوردی، در ورزش دیگری فعالیت دارید؟

 

بله، همه کوهنوردها باید در کنار ورزش کوهنوردی یک فعالیت ورزشی دیگری نیز داشته باشند تا عملکردشان بهتر شود. من هم از این قاعده مستثنی نیستم. ورزش‌هایی چون فیتنس، دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی و ... در کنار کوهنوردی اهمیت بالایی دارد . 

 

 

یکی از تفاوت‌های بارز ورزش کوهنوردی با دیگر ورزش‌ها، عدم وجود چهارچوب و زمینه مشخص است. در کوهنوردی، همه چیز غیر قابل پیش‌بینی است. علاوه بر خستگی‌های صعود که در طول مسیر به وجود می‌آید، چالش‌های فیزیکی و ذهنی زیادی وجود دارد. در این ورزش شما نمی‌توانید یار تمرینی‌تان را تعویض کنید؛ حتی اگر مصدوم یا خسته باشد، باید در کنار هم ادامه دهید. عوامل متعددی مانند شرایط جوی و سختی‌های مسیر، کوهنوردی را به یکی از پرچالش‌ترین ورزش‌ها تبدیل کرده است و هیچ ورزشی به اندازه کوهنوردی چالش‌های متعددی را برای ورزشکار به همراه ندارد.

 

 شما به صورت گروهی اقدام به صعود می‌کنید یا انفرادی؟

 

بله، من به صورت گروهی صعود می‌کنم. به عنوان کسی که یک باشگاه کوهنوردی دارم، توصیه می‌کنم که علاقمندان به کوهنوردی نیز این ورزش را به صورت گروهی انجام دهند. زیرا کوهنوردی ورزش بسیار پرمخاطره‌ای است و بهتر است در قالب باشگاه‌ها و گروه‌های مجاز انجام شود. 

 

 

علاقمندی من به کوهنوردی بیشتر از عشق به طبیعت نشأت می‌گیرد. به لطف حرفه‌ پدرم که بیشتر با طبیعت سروکار دارم و از دوران کودکی به کوهنوردی علاقه داشتم، به سمت این ورزش کشیده شدم. 

 

 اولین‌ها برای انسان همیشه در خاطره می‌ماند. اولین صعودتان را به یاد دارید؟ 

خب، اولین صعودها معمولاً هدفمند نیستند و در ذهن نمی‌مانند. اما برخی قله‌ها به خاطر اینکه اولین‌بار بود که صعود کرده‌ام، در ذهنم باقی مانده‌اند؛ مانند فتح قله دماوند.

 

 

صعود به قله‌های مرتفع جهان بسیار پرهزینه و نیازمند توانایی‌های بالاست. متاسفانه این سعادت هنوز نصیب من نشده است. اما تجربه صعود به قله‌هایی مانند "آرارات " در ترکیه "آراگاتس"در ارمنستان را داشته‌ام. 

 

 

به نقل از اریک وینمایر، کوهنورد روشندل، هدف از صعود به قله صرفاً دیدن مناظر و طبیعت اطراف نیست، بلکه قله جایی در ذهن و قلب ماست و بخشی از رویای ما محسوب می‌شود. در واقع، کوهنوردی به ما میفهماند که زندگی معنادار است و صعود به قله به ما این حس را می‌دهد که با اراده و توان خود می‌توانیم رویاهامان را محقق کنیم و به آنچه مدنظر داریم، دست پیدا کنیم.

 

 از شیرینی صعود و کوهنوردی برایمان بگویید، آیا این سختی‌ها ارزشش را دارند؟ 

 

صعود به معنای فقط بالا رفتن از یک مسیر شیب‌دار نیست. صعود یک تجربه ناب است که از عواملی مختلف در حین کوهنوردی حاصل می‌شود. احساس خوبی که از داشتن همنوردان و طبیعت اطراف دریافت می‌کنید، بی‌نظیر است. کوهنوردی به شما یک تجربه ناب می‌دهد که فراموش‌نشدنی است.

 

 از میان قله‌هایی که تا کنون فتح کرده‌اید، کدام یک برایتان آنقدر جذاب بوده که بخواهید دوباره فتح کنید؟

 

درست مثل اینکه دیدار نزدیکان هیچ‌گاه تکراری نمی‌شود؛ پس صعود به قله‌ها نیز هیچ‌گاه تکراری نیست. البته صعود به قله‌هایی که قبلاً فتح کرده‌ایم، همیشه جذاب است زیرا هر بار تجربه‌های جدیدی را تجربه می‌کنیم. یکی از قله‌هایی که همیشه از صعود به آن لذت می‌برم، قله علم‌کوه است.

 

 چند بار به قله دماوند صعود کرده‌اید؟ 

 

قله دماوند یکی از قله‌های محبوب است که بسیار مورد توجه علاقمندان قرار دارد و جزو برنامه‌های هر ساله باشگاه ماست.

 

 

  این سوال شبیه به پرسش درباره هدف زندگی است.کوهنوردی یک سبک زندگی است و همواره با درس‌های جدید و تجارب خاص همراه است. حضور در کوهستان و صعود به قله باعث می‌شود تا چیزهای جدید یاد بگیریم. از جمله نکات مهمی که در کوهنوردی یاد می‌گیریم، صبر، سازش‌پذیری و بخشش در اشتراک گذاری لذت‌هاست.

 

 یک کوهنورد باید چه خصوصیاتی داشته باشد؟ 

 

مهم‌ترین خصیصه بارز یک کوهنورد خوب، صبر و سازش‌پذیری است.کوهنوردی ورزشی است که در آن رقابت وجود ندارد و خصیصه‌هایی مانند فداکاری و ایثار در این حوزه به شدت رشد می‌کند. همنوردان شما در طول مسیر با شما هستند و این تعامل و سازش بسیار ارزشمند است. 

 

 به نظر خودتان، آیا یک کوهنورد حرفه‌ای هستید؟

 

کوهنوردی مسیری است که هرگز پایان ندارد. همه کوهنوردان، چه مبتدی و چه کسانی که سال‌ها تجربه دارند، همیشه در حال یادگیری هستند و هیچ‌گاه نمی‌توانند خود را یک کوهنورد حرفه‌ای معرفی کنند. من نیز همیشه در این مسیر، یک شاگرد در حال یادگیری هستم.

 

 

هزینه‌های کوهنوردی به‌خصوص هزینه‌های حمل و نقل و شرکت در برنامه‌ها معمولاً بسیار بالا است.صعودهای داخلی می‌توانند هزینه‌های میلیونی داشته باشند و برای صعودهای خارجی، هزینه‌ها به مراتب بیشتر است.یکی از مشکلاتی که در یکی دو سال اخیر گریبان‌گیر ورزش کوهنوردی شده، افزایش هزینه‌های سفر به برنامه‌های کوهنوردی، به‌ویژه مسافت‌های طولانی و خارج از کشور است. اما برای شروع کوهنوردی نیاز نیست که به مسافت‌های دور بروید. اگر می‌خواهید کوهنوردی را به‌عنوان یک سرگرمی دنبال کنید، می‌توانید با هزینه‌های بسیار پایین‌تری شروع کنید.

 

  آیا حمایت مالی از سوی وزارت ورزش برای کوهنوردی صورت می‌گیرد؟ 

 

متأسفانه حمایت‌های مالی از سوی وزارت ورزش محدود است. تعداد کمی از فدراسیون‌های کوهنوردی حمایت‌های خاصی دریافت می‌کنند و معمولاً صعودهایی که برخی هیئت‌ها انجام می‌دهند، با جذب اسپانسر صورت می‌گیرد. حتی کوهنوردانی که به صعودهای خارجی می‌روند نیز اگر نتوانند اسپانسر بیابند، باید با هزینه شخصی سفر کنند.

 

 

به کسانی که می‌خواهند کوهنوردی را آغاز کنند، توصیه می‌کنم ابتدا خود را با چالش‌های سنگین مواجه نکنند و با برنامه‌های سبک‌تر و به‌صورت گروهی شروع کنند. خیلی مهم است که این فعالیت‌ها زیر نظر یک باشگاه مجاز یا گروه معتبر انجام شود. معمولاً گروه‌های کوچک و غیررسمی پایداری لازم را ندارند و باعث از هم پاشیدن جمع کوهنوردی می‌شوند. علاوه بر این، آموزش از همان ابتدا باید در اولویت قرار گیرد. نگرانی درباره هزینه‌ها و تجهیزات نیز نباید وجود داشته باشد، چراکه برای شروع نیاز به تجهیزات پیشرفته و هزینه‌های چند میلیونی ندارند و می‌توانند به‌تدریج تجهیزات خود را کامل کنند.

 

 و در پایان، چه برنامه‌هایی برای آینده در نظر دارید؟

 

هر کوهنوردی برای آینده برنامه‌های زیادی دارد و من نیز علاقه‌مند به تجربه صعودهای جدید و خاص هستم. اما در عین حال، توجه به پرورش کوهنوردان جدید و جوان برای من اهمیت بالایی دارد. متأسفانه به‌دلیل فعالیت‌های دیگر مانند گردشگری و آفرود، جوانان کمی از فعالیت‌های کوهنوردی فاصله گرفته‌اند. به همین خاطر، بیشتر از برنامه‌ریزی روی صعودهای خاص، علاقه‌مند به کشف جوانان و پرورش آن‌ها برای آینده کوهنوردی هستم.